A ! Etika

sanki yanılmıştım, yanlış sözler

büyütüp bir çoban Paris; hep seçemez gibiydim

aşktım sanırken - ki uğultuydum belki - kim

sarilere bürünmüş kaygan kadın ikliminde

çıkmazdım Kureyş’ten san! kilit incinirdi

su açılır, yürütürüm sandım yolsuzları

karaları, mülksüzleri; gösteren kimin gözleriydi

gören hangimiz; ben mi, ben mi? unutulur

gibiler eksiltir sözleri; sanki bilinirdi:

zan kirletecek mufassal bir geçmişi ve kimimizi