Aşk ve İrfan Yolunda Bir Ömür

Muhterem okuyucular, on beş yaşında başladığım tasavvuf hayatımın yaklaşık şu an altmış beşinci senesindeyim. Yedi senesi vekil, kırk senesi asil görevli olmak üzere toplam kırk yedi sene hem eğitim hem de irşad ile geçmiştir ve hâlen aynı şekilde geçmeye devam etmektedir.

Bu süreç içerisinde, gerçekten çok zor zamanlar geçirdiğimiz gibi, çok güzel zamanlar geçirdiğimiz de vakidir. İşte elinizde bulunan bu kitap, güzel geçirdiğimiz zamanlarımızdan birinin oluşmasına sebep olan, âdeta bir mükâfat niteliğindeki, hakkımızda yapılan bir “yüksek lisans tezi”dir.

Bahsi geçen senelerin hepsinde, daima yanımda olan eşim, Nadide Nüket Hanım Anneye de teşekkür ederim. O, irşad görevi ile yaz kış demeden, birçok tehlikeler de atlattığı yollara düşüp, bıkmadan, yorulmadan, can evlâtlarına hep yardımcı olmaya çalışmıştır. Cenâb-ı Hak razı olduklarından eylesin inşallah.

Daha evvelki senelerde oldukça uzun süren irşat yolculuğumu ve görevimi “belki seksen yaşıma kadar sürdürebilirim” diye düşünüyordum. Ancak şu an bu yaşı doldurduğum ve hamdolsun şimdilik sıhhatim yerinde olduğu için, şu anki hedefim inşallah seksen üç yaşı oldu. O günlere ulaşabilirsem; irşat görev sürem elli seneye ulaşacaktır ki bu da irşat sahasında oldukça uzun sayılabilecek bir süredir.

Bu senelerimizin boşa geçmeyip, arkamızda çok kıymetli evlâtlarımızın ve sayısı en az iki yüz elliyi geçecek olan kitaplarımızın kalacak olması, bizleri daha bugünden huzurlu ve bahtiyar eylemektedir.

Hayat verip bizleri bu günlere ulaştıran Rabbimize şükrederiz. Ve üzerimizde emeği olan bütün büyüklerimize teşekkür eder, onlara da Rabbimizden mağfiret dileriz. Saygı ve sevgilerimle.