*Bedeni ile konuşanların dünyasın da, kalbim ve dilim ile konuşuyorum ben. Ah kalbim masum, kalbim sessiz.* Bu cümleyi kuran ben, bu cümleyi kalbim ile söylemiş olmam lazım. Ama bu et parçası olan kalbimle olmamalı. Düşünüyorum sıradan insanlar, şairler, yazarlar, ünlü düşünürler ve daha nice insan bilimi ile uğraşan ve kendilerinin de zaman zaman insan olduklarını unutan şahıslar, yani hepsi. Bütün bu sevgi, aşk, gibi duyguları o et parçasının için de olduğunu söyleyebilir mi? Evet söylerler. Bunu söylemeyecek kişiler ise manevi alan da ilim irfan sahibi kimselerdir.
*
Sonra sıra sıra sevdiklerim, beni sevenler, beni sevmeyenler öyle öyle gidiyor. Eğer ki kalbimin tercümanı dilimse, dilimin kan akması gerekmez mi. Dili
Tükendi
Gelince Haber Ver