Yorum Yap
Hayatımızın ne kadarı gerçekten bizim ellerimizde?
Ne kadarını biz belirleyebiliyoruz?
Bu kitabı yazarken defalarca vazgeçtim. Anneannemin geçmişini böyle bir yolla kaleme almak ne kadar doğruydu, bilmiyordum. Onun yaşadıklarını duydukça içimden bir ses, "Belki başka bir kız çocuğu aynı yollardan geçiyordur, belki bu kitap insanların gözlerini
biraz olsun açabilir." diyordu. İşte bu düşünceyle, bu kitabın sayfalarını doldurmaya başladım. Ne zaman anneannemin gözlerine baksam, aklıma hep İranlı bir şarkı gelir. O şarkının sözleri bana hep anneannemi anımsatır:
Tükendi
Gelince Haber VerHayatımızın ne kadarı gerçekten bizim ellerimizde?
Ne kadarını biz belirleyebiliyoruz?
Bu kitabı yazarken defalarca vazgeçtim. Anneannemin geçmişini böyle bir yolla kaleme almak ne kadar doğruydu, bilmiyordum. Onun yaşadıklarını duydukça içimden bir ses, "Belki başka bir kız çocuğu aynı yollardan geçiyordur, belki bu kitap insanların gözlerini
biraz olsun açabilir." diyordu. İşte bu düşünceyle, bu kitabın sayfalarını doldurmaya başladım. Ne zaman anneannemin gözlerine baksam, aklıma hep İranlı bir şarkı gelir. O şarkının sözleri bana hep anneannemi anımsatır:
Keşke gökyüzü dolusu nergis ve yasemini ellerinin bahçesine koyabilseydim.
Uyu ki gözlerindeki yıldızları sayabileyim,
Yanımda kal ki dünyayı ebediyen seninle seveyim.
Dünya iyi ya da kötü,
Seninle görülmeye değer.
Bahçenin petunya çiçekleri seninle koklamaya değer. Annem… Annem...
Keşke sana sesini ne kadar çok sevdiğimi söyleyebilseydim,
Ninnilerini ne kadar sevdiğimi söyleyebilseydim,
Boğazında düğümlenmiş gözyaşlarını sevdiğimi söyleyebilseydim. Annem… Annem…
Mim Mesle Madar
Anneannemin gözlerinde anlatamadığı geçmişini görebiliyordum ama neden saklıyordu?
Defalarca sordum, aldığım tek cevap; insanların ailemiz hakkında ne düşündüğünden ibaretti. Çocukluğunda maruz kaldığı şiddet, bunun çocuklarına yansıyan etkileri, hayatında karşılaştığı bunca zorluk ve en güvendiği insanlardan gördüğü ihanetler önemli değildi. Asıl mesele, insanların bizim hakkımızda ne düşündüğüydü.
Tam 55 yılı, bu yüzden susarak geçmişti.
Bulunduğumuz bu coğrafyada, insanların bizim hakkımızda düşündüklerinin, hayatımız üzerinde ne kadar büyük bir etkisi olduğunu ancak şimdi anlıyorum. Yirmili yaşlarımın başında kendime verdiğim sözü hatırlıyorum: Kurduğum tüm hayallerimin peşinden koşacaktım, bilinmeyen yollara cesurca adım atacaktım. Korkmadan, yorulmadan o hayallere her geçen gün bir adım daha yaklaşacaktım. Yanlışlarımdan ders alıp doğrularımdan tecrübe kazanarak hayalini kurduğum hayatı inşa edecektim ve en önemlisi, kimsenin ne
düşündüğünü ya da ne söylediğini umursamayacaktım.
2022 yılında yazmaya başladığım bu kitap, artık kitap sevenlerle buluşacak.
Tek umut ettiğim, bu kitabın insanlara yeni bir tecrübe kazandırması ve onlara ilham kaynağı olabilmesidir.
