Cafer As-Sadık

İnsanları günahlarına karşı cesaretlendiren neydi?
İnsanı rabbine karşı aldatan kimdi? 
Derdine deva mı yoktu, yoksa gaflet uykusundan mı uyanamamıştı?
Her insanın içinde bir Habil bir de Kabil boyutu vardı.
Biri Zulmani öteki Rahmani doğuşların yeriydi.
Üç şeytanı daima insanla beraberdi...
Başlangıçların başlangıcından beri olan hep buydu...
Adaletten bahsedenler en büyük zalime dönerdi!
Zulüm çağlarında susmak ise ibadetti...
Ey Çağın ışıldağı İmam!
Cihadı kılıçla değil ilimle olan...
Yedi harf üzere nazil olan Kur’an...
Zahiri ilim, batını hikmetti!
Kâinatın ölçüsü ve büyük sırrının anahtarı mizan...
Her varlık bir ayetti, her şey aslına dönerdi!
İnsan küçük âlem, âlem küçük insandı...
Ve çamurdan sureti Sırat ’ta asılı, ruhu Araf’ta mahpustu...
Allah’ın yarattıklarının dilinde olmayan bir sırrı yoktu ki...
O sırrın en büyük koruyucusu ise ona olan cehaletleriydi...