Çıt Yok

Benimle göz göze gelmemeliydin. Gözlerimin hafızasına bakmamalıydın. Orada yaralı hayatların kahırlı masalını görmemeliydin. Ne sorarsam sorayım aynı cevabı veriyorsun: Katil kim? Bu kıyım çağında, *Katil kim?* demek, *Katil ben değilim* diye kendine yalancı tanıklık etmekten başka ne ki? Bir katil yaratalım ve onu yenelim istiyorsun.Zehirli sözlerden kurtul. Benimle bak kendine. Gözlerime tanık ol. Mademki bir kez baktın, gör o zaman.

İkinci savaş zamanı… İstanbul’u dehşete sürükleyen cinayetler… Cinayetlerini mutlak sessizlikle işleyen bir katil… *Ölü olmaktan ne zaman sıkılır insan?* diye soran bir çocuk… *Bazı oyunları kaybetmek için oynarız* diyen bir horoz dövüşçüsü...

İsmail Güzelsoy’un romanı Çıt Yok gizemli bir hafiye romanı gibi sürükleyici, varoluşun en temel sorularını cesurca dile getiren bir metin kadar derin.