Derviş

Muhammedi nur Derviş’in gönlünde zuhur?etmişti. İnsan ruhunun?ilmine vakıftı. Dini akidelerde kusur işlemez; vera, takva ve zühd sahibiydi. İnsan?olmaklığının her vecibesini yerine getirirdi.?Gönlü risale madeni gibiydi.

Nasihat erbabıydı davranışlarının her?veçhesiyle. Bilgisini ve tecrübelerini fiiliyata?geçirebilen yegâne insandı. Kalbin enfüsi?dilinden anlar, gölgelerdeki?suretlerin asıllarını görürdü. Kalbi su gibi duru?ve usul, ruhu hava gibi?yumuşak ve hafifti. Tabiatın tüm nefesiyle;?mutmain içinde solurdu kalbinde?Tanrı’yı. Büyük bir itminanla teslimiyet?halindeydi.