Ebedi Gecenin Ağzında

Üzgün diye bir kedin vardı senin

Bütün eski kentlerin layihasında

Onun adı geçerdi

Halbuki senden başkası değildi

Yanılgıların kucağına kıvrılan

Ben bu sularda büyüdüm

Boynumda şambreller ile gezdim

Ve bir çiçek aşısı gibi

Yıllarca kolumda taşıdım yanığını güzelliğinin