Göç Zamanı

İçinde bu kadar derin anlamlar barındıran başka bir sözcük yoktur belki de…
Bir veda vardır içinde, insanın yüreğini burkan…
Yeri, yurdu, vatanı terk etmeyi.
Sevdiklerinden uzaklaşmayı.
Gurbeti getirir insanın aklına hep.
Anlatılması zor bir gariplik, tuhaf bir yalnızlıktır göç.
Ne kadar iyimser olsan da hüznü anımsatır.
Bir boyun büküştür göç.
Vazgeçiştir tüm tutkulardan.
Teslimiyet, giderken içinde büyüyen isyandır çoğu zaman.
Çaresizliktir örneğin.
Kederdir, en katmerlisinden acıdır.
Yüreğinde yangınlar koparken geriye dönüp bakamamaktır.
Bir daha hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağını bile bile kabullenmektir.
Yarım kalmış sevdaları toprağa gömmektir.    
Bir parçalanmadır, umutların lime lime olma halidir.
Hüzzam bir şarkının bitmeyen nakaratıdır.
Sessiz bir ağıttır.
Gidip de dönülemeyen yolların adıdır göç.
Öylesine ağır bir yüktür ki taşıyanın omuzlarında.
Bir ömür sürer sessiz ve derinden.
Deva bulmaz bir yara gibi kanar durur inceden.
Ne kadar tarif etsen de hep bir yanı eksik kalır göçün.
Yazsan olmaz.
Anlatsan bitmez.