Hüzne Yatırıldı Yüreklerimiz

Zemheri gecelerden geçiyoruz

Ay damlası bile sızmıyor

Kaldı başını

Dolgu mahzeninden yalanın

Kir pas içindesin

Eridi zaman

Tutuştur fitilini aydınlığın

Nem kokuyor hava

Yıllandıkça bilincin

Yeşeriyor ölümler

Açlıksa mevsimler boyu

Tutuştur ki

Söylensin son sözleri umudun

Coşkun kavgalarda haykırılan

Yeri yer

Göğü gök yapan emeğin

Ayırdına varsın yaşam