İlahi Birlik

Evveline evvel, âhirine âhir, zâhirine zâhir,
bâtınına bâtın olmayan Allah’a hamd olsun.
Evvel ve âhir O`dur. Zâhir ve bâtın O’dur.
Zât-ı ulûhiyyetinin üstü, altı yokdur; yakını, ırağı yoktur.
Nasıllığı, niceliği, zamanı ve mekânı da yoktur.
O her ân evvelde olduğu gibidir.
Birliksiz bir olandır O! Tek olmadan tektir O!
İsim de müsemmâ da kendisidir.
Kendinden başka bir şeyin ismi ve cismi yoktur.
*
“Küllü şey’in hâlikun ilâ vechehû.”“O`nun yüzünden (zatından)
başka her şey helâk olucudur.” (Kasâs/88) buyurmuş.
O’nun zâtından başka bir şey yoktur ki helâk olsun!
Ne demişti yol ulumuz: “Lâ mevcûde illâ hû!” Öyleyse helâk olan nedir?
Ey sen! Sen mi varsın ki! Helâk olan tabii ki cehâletindir.
Mevcûd ancak O’dur. O’nun gayrının vücûdu yoktur ki helâk olsun ve vechi bâkî kalsın.
Ey vahdet yolcusu! Hakk’ı bilen kimse eşyâya varlık vermediği gibi yokluk da vermedi.
Eşyâyı Hakk’ın zâtıyla gördü. Nefsini bil de rabbini ve eşyânın hakikatini aslı üzerine anla!
Bu iş aklın mâverâsındadır ha!
*
İşbu Risâle-i Ahadiyye “Men Arefe Nefsehu fakad arefe Rabbehu” ve
“Ya Rabbi bana eşyanın hakikatini bildir”hadis-i şerifinin hakikatini anlatmaktadır.
“Evhadüddîn-i Belyânî” (ö. 686/1287) Hallâc-ı Mansûr’un ve İbn Arabî üstâdımızın
mahallinden geçerken bize vahdet sırlarından haberler lutfetmiş. Tenkidi bırak.
Niye debelenip duruyorsun, niye?
Ahadiyyet deryasına salıver kendini Yâ Hû!