Yorum Yap
İmam Zeynelabidin (a.s):
Hasan b. Ali (a.s), kendi zamanındaki insanların en abidi, en zahidi ve en üstünü idi. Hac yapmak istedi ğinde yaya olarak, birçok zaman da yalın ayak hacca giderdi . Ölümü hatırladığında ağlardı; mezarı hatırladığında ağlardı; yeniden dirilip mahşere gelmeyi hatırladığında ağlardı; sırattan geçişi hatırladığında ağlardı ve (hesap vermek için) Allah`ın huzuruna varmayı hatırla dığında çığlık atıp bayılırdı! Namazına durduğunda, kendini İzzetli ve Yüce Rabbi`nin huzurunda gördüğün den dolayı eklemleri titrerdi. Cennet ve cehennemi hatırladığında, yılan sokmuş kimse gibi kıvranırdı; Allah`tan cenneti ister ve cehennem ateşinden O`na
Tükendi
Gelince Haber Verİmam Zeynelabidin (a.s):
Hasan b. Ali (a.s), kendi zamanındaki insanların en abidi, en zahidi ve en üstünü idi. Hac yapmak istedi ğinde yaya olarak, birçok zaman da yalın ayak hacca giderdi . Ölümü hatırladığında ağlardı; mezarı hatırladığında ağlardı; yeniden dirilip mahşere gelmeyi hatırladığında ağlardı; sırattan geçişi hatırladığında ağlardı ve (hesap vermek için) Allah`ın huzuruna varmayı hatırla dığında çığlık atıp bayılırdı! Namazına durduğunda, kendini İzzetli ve Yüce Rabbi`nin huzurunda gördüğün den dolayı eklemleri titrerdi. Cennet ve cehennemi hatırladığında, yılan sokmuş kimse gibi kıvranırdı; Allah`tan cenneti ister ve cehennem ateşinden O`na sığınırdı. Allah`ın kitabından " Ya eyyuhellezine amenu "(Ey iman edenler...) hitabını okuduğunda; "Lebbeyk Allahumme lebbeyk (Allah`ım! Emrine hazırım.)" derdi. Her hâlinde Allah`ın zikri ile meşgul olduğu görülürdü. İnsanların en doğru ve en fasih konuşanıydı.
