İmam Ahmed b. Hanbel, imam Şâfiî`yi dualarında çokça andığı için oğlu kendisine Şâfiî nasıl bir kimse idi ki sen ona bu kadar dua ediyorsun? diye sorunca, Ahmed b. Hanbel oğluna şu cevabı verir: Ey oğlum! İmam Şâfiî dünya için bir güneş ve insanlar için de bir âfiyet kaynağı gibiydi.
İmam Ahmed bin Hanbel, onun hakkında; Şafiî, Allah`ın kitabı ve Resulünün sünneti konusunda insanların en fakihi idi demiştir.
Yahya b. Said el-Kattan şöyle der: Kırk seneden beri her kıldığım namazda mutlaka İmam Şâfiî`ye dua ederim; zira Allah Teâlâ ona ilim kapısını açmış ve onu fıkıh ilminde
Tükendi
Gelince Haber Verİmam Ahmed b. Hanbel, imam Şâfiî`yi dualarında çokça andığı için oğlu kendisine Şâfiî nasıl bir kimse idi ki sen ona bu kadar dua ediyorsun? diye sorunca, Ahmed b. Hanbel oğluna şu cevabı verir: Ey oğlum! İmam Şâfiî dünya için bir güneş ve insanlar için de bir âfiyet kaynağı gibiydi.
İmam Ahmed bin Hanbel, onun hakkında; Şafiî, Allah`ın kitabı ve Resulünün sünneti konusunda insanların en fakihi idi demiştir.
Yahya b. Said el-Kattan şöyle der: Kırk seneden beri her kıldığım namazda mutlaka İmam Şâfiî`ye dua ederim; zira Allah Teâlâ ona ilim kapısını açmış ve onu fıkıh ilminde başarılı kılmıştır.
Süfyan b. Uyeyne Rekâik`den aldığı bir hadîsi kendisine rivayet etti. İmam, hadîsi duyar duymaz kendinden geçti. Süfyan`a İmam öldü dendiği zaman Süfyan şöyle buyurdu: Eğer Şâfiî bayılmış değil de ölmüş ise, zamanının en faziletli kişisi ölmüş demektir.