In Hora Mortis

Thomas Bernhard’ın In Hora Mortis’i, yazarın yazdığı dört şiir kitabından sadece biri. Yazın yaşamı boyunca, şiir ile olan bağı pek bilinmeyen yazarın, otuz yaşından sonra şiir kaleme almadığı biliniyor. Yazarın, bu şiirleri yazmasına sebep olan esas neden ise; genç yaşında akciğerlerinden ciddi bir rahatsızlığa yakalanması olarak gösteriliyor. Hastalığın getirdiği travmanın, bu şiirlerde *günah çıkarma* ritüeline göndermeler ile şekillenen bir atmosferi duyumsattığı ise bir gerçek. Ama aynı zamanda Bernhard’ın çocukluk algısını ve yetiştirilme tarzını da açık bir biçimde aksettiren şiirler bunlar.

In Hora Mortis, tek şiirlik bir kitap. Bu şiirlerde, Thomas Bernhard’ın anlatılarında ve kurgusal yazınındaki bilindik uyumsuz-öfkeli ironisinden uzak bir portresiyle tanışacaksınız. Şiirler, Ave Maria duasına göndermelerle dolu. Şiirler, daha çok Hristiyan ahlakı ile hesaplaşmasını tamamlamamış bir genç şair ile karşılaşmamıza olanak veriyor. Modernleşmenin getirdiği kimlik bunalımını, yazarın psikolojisiyle bütünleşik bir biçimde değerlendirildiğinde; Hıristiyan ahlakının Avrupa modernleşmesi içinde *yüzleşme*yi sağlayan *günah çıkartma* ritüelinin bu şiirlerde görünen yüzü, Bernhard’ın yazınsal macerasında; ilerde, nerelerde sivrileşeceğini tanıtlar nitelikte.