Katliam tanıklarından Ermeni Gazeteci Dair Kheiran o günler için şunları söylemişti:
Ölülerin yakılmasıyla görevli Ermeni grup, Hocalı`nın 1 kilometre batısında bir yere 2 Mart günü
100 Azeri ölüsünü getirip yığdı.
Son kamyonda 10 yaşında bir kız çocuğu gördüm.
Başından ve elinden yaralıydı, yüzü morarmıştı.
Soğuğa, açlığa ve yaralarına rağmen hâlâ yaşıyordu.
Çok az nefes alabiliyordu.
Gözlerini ölüm korkusu sarmıştı.
O sırada Tigranyan isimli bir asker onu tuttuğu gibi öteki cesetlerin üzerine fırlattı.
Sonra tüm cesetleri yaktılar.
Bana sanki yanmakta olan ölü bedenler arasından bir çığlık işittim gibi geldi.
Yapabileceğim bir şey yoktu.
Ben Şuşa’ya geri döndüm, on
Tükendi
Gelince Haber VerKatliam tanıklarından Ermeni Gazeteci Dair Kheiran o günler için şunları söylemişti:
Ölülerin yakılmasıyla görevli Ermeni grup, Hocalı`nın 1 kilometre batısında bir yere 2 Mart günü
100 Azeri ölüsünü getirip yığdı.
Son kamyonda 10 yaşında bir kız çocuğu gördüm.
Başından ve elinden yaralıydı, yüzü morarmıştı.
Soğuğa, açlığa ve yaralarına rağmen hâlâ yaşıyordu.
Çok az nefes alabiliyordu.
Gözlerini ölüm korkusu sarmıştı.
O sırada Tigranyan isimli bir asker onu tuttuğu gibi öteki cesetlerin üzerine fırlattı.
Sonra tüm cesetleri yaktılar.
Bana sanki yanmakta olan ölü bedenler arasından bir çığlık işittim gibi geldi.
Yapabileceğim bir şey yoktu.
Ben Şuşa’ya geri döndüm, onlar kendi inançlarının hatırı için savaşa devam ettiler.