Kehf Şehrine Adım Atmak Hızır Olmak Hazır Olmak

Her sohbet bir sofradır, misafir seferde olan... O gül yüz- lünün yüzü suyu hürmetine duyulan samimiyet ile sofra sahipleri ve misafirler sofrada gül kokusuyla mest olur- lar... Sofrada kalmaz bu koku Dicle, Fırat, Nil, Nikaragua, Ganj cümle nehir kıyılarına yayılır. Horasan`nın, İstan- bul`un, Medine`nin, Kahire`nin, Konya`nın sokaklarında dolaşır, oradan çöllere, deniz aşırı ülkelere yayılır ve tüm gönüllere esenlik verir...

Sofrası, sohbeti olmayandan kaçınız! Fakat sofrası olma- yan bir beldenin bütün itirazlara rağmen yıkılmak üze- re olan duvarlarını da onarmak gerekiyor. Zaten seferde olanlar bir sofraya misafir edilmeseler bile yıkık duvarları onarmakla görevlidirler. Duvar onarılsın ki hazineler ta- lan edilmesin, irfan yurdunun asıl sahipleri rüşte ersin ki şehir yeniden gök sofrasıyla donansın. Anadolu`nun du- varları sofra ile ayaktadır. Ya sabır…

Hasan Arslan, samimiyet sahibi bir sohbet eridir. Benim gibi dinleme becerisi düşük bir insana her `yolculuğumuz- da` sohbetinin tadını, rengini, kokusunu hissettirmiş ve beni bütün duyularımla yüzüne ve gözlerine bakmamı sağlayabilmiş ender dostlarımdan biridir. Dost sohbetle- rinin altın anahtarı, düğüm çözücüsü ve “ayak vericisi” olduğunu göstermesi açısından Hasan Arslan`ın beni bu yazıyı yazmaya davet ederken kullandığı dile ve seçtiği cümlelere bakınız: "Mustafa abiii, kitapta adımızın yan yana olmasını istiyorum, adımızın birlikte okunmasını istiyorum!" Hasan`ın sohbetine katılın derim.

Mustafa Arıcı