Med Cezir

Dalgalanır yüreğim.
Köpürür derinden.
Yosun tutmuş, kayalar üzerinden.
Damla damla gözyaşı olur, akar.
Minik kum taneleri arasında sıkışır.
Dalar, sessiz sessiz.
Çıkar yerinden, pınarlarda süzülür.
Çağlar durur, densiz densiz.
Tam duruldu derken,
Yine olur akşam.
Sanki bir volkan gibi patlar.
İşte o an gel-gitler başlar.
Uzaklaşır bedenden.
İzin vermez ki, yaklaşam.
İşte ben hergün,
Med Cezirler arasında yaşarım.
Sonra,
Usulca limana yaklaşırım.