Yorum Yap
24 Kasım 1970, Mişima titizlikle ölümüne hazırlanıyor. Yaşı kırk beş. Çok sayıda eseri var. Ünü dünyaya yayılmış. İntiharının, yaşamayı seçtiği dini, toplumsal, edebi ve siyasi ortamın, yani ülkesi Japonya’nın yüzyıllara dayanan geleneklerine ve dayattığı ayinsel gerekliliklere harfiyen uymasını istiyor. Bir arkadaşı kafasını kesmeden önce kendi elleriyle karnını deşiyor. Korkunç bir ölüm, ancak yazarın gençliğinden beri büyülendiği metafizik boşlukla kavuşması aynı zamanda.Marguerite Yourcenar ise keskin zekâsıyla, hem yakın hem de yabancı olduğunu hissettiği bu kişisel maceranın peşine düşüyor. Batılı büyük bir y
Tükendi
Gelince Haber VerEn göz alıcı ve en tatmin dolu yaşam sırasında, hakikaten yapılmak istenen nadiren yerine getirilir ve Boşluk’un derinliklerinden ya da yüksekliklerinden, olmuş ile olmamış benzer şekilde serap ya da düş gibi görünür.
Japonya’nın savaş sonrası en popüler yazarı Yukio Mişima, 25 Kasım 1970 günü önderlik ettiği darbe girişimi başarısızlığa uğradıktan sonra karnını deşerek intihar etmesiyle tüm dünyayı sarsmıştı. Hayatını ülkesinin kökenlerine dönmesine adayan yazar, dehşet verici ölümüyle aynı zamanda yıllardır peşinde olduğu boşluk algısının en derin noktasına da kavuşmuştu.
Hadrianus’un Anıları’yla uzak tarihi yeniden yaratan Marguerite Yourcenar, bu kez yakın geçmişe mercek tutarak Mişima’nın yaşamını ve siyasi inançlarını, Batı kültürüne olan ilgisini, aile hayatını ve cinsel yönelimini, olağanüstü eserlerini ve titizlikle hazırlandığı ölümünü muazzam bir incelemeye ve sürükleyici bir hikâyeye dönüştürüyor.
“Mişima bir tanrıyı diriltmek amacında mıydı? Bu intihar Batılılar tarafından anlaşılabilir mi? 1970’te ya da sonrasında Japonlar tarafından anlaşılmış mıydı? Bu eylemi kuşkulu bir merak ya da uçuk düşüncelerin ötesinde yorumlamak mümkün mü? Bu soruları cevaplamakta acele etmemeli, belki de hiç cevaplamaya çalışmamalıyız.”
The New York Times
#fransızedebiyatı #japonya #mişima #gelenek #inanç #kültür #intihar
