Daha şimdiden yarın olmuştu ve yarınlar için yapacak daha çok şey vardı. Az söz, çok pratik yeryüzü cennetinin, Barış Yurdu’nun oluşması için en önemli faktörlerden biriydi. Ve bi şey daha vardı, o da insan için en doğru, en sağlıklı iletişim şekli ve ilişki biçimi olan; sevgiydi. Sevgisiz asla ve asla hiçbir adım atılmayacaktı. Paylaşacak, sevecek ve birbirimize güvenecektik. Sonra mı? Sonrası, yaşadığımız belde cennete dönüşecekti. Sırlar olmayacak, herkese karşı şeffaf olacaktık. Bizi işte bu idealler, bu ilkeler sarıp sarmalayacaktı. Ve Rıza Şehri’nde yaptığımız gibi yapacaktık. Önce söz verecektik birbirimize ve herkes bu söze sadık kalacak, aramıza katılan her yeni insan için bu söz tekrarlanacak, bu sayede daha önce söz verenler de sözlerini yenilemiş, söz pekişmiş olacaktı.