Yorum Yap
Önce kendine yetebilmelidir insan. Yani bir insan kendiyle baş başa kaldığında huzurlu oluyorsa ve başka bir insanın sevgisine ilişki anlamında bağımlı değilse, kendi olarak ayakta kalabilmeyi o zaman öğrenmiş demektir. İnsan o zaman yürüyebilir hayata…
İnsanın özünde sevgi vardır. İnsan bir sevgiye “yalnızlığın” üstesinden gelmek için ihtiyaç duyar. Yalnızlığı kişilik yapısıyla ve benliğinin gücüyle çözer. İnsan bu “gücü” çocukluğunda anne-baba sevgisinden alır.
Tükendi
Gelince Haber VerÖnce kendine yetebilmelidir insan. Yani bir insan kendiyle baş başa kaldığında huzurlu oluyorsa ve başka bir insanın sevgisine ilişki anlamında bağımlı değilse, kendi olarak ayakta kalabilmeyi o zaman öğrenmiş demektir. İnsan o zaman yürüyebilir hayata…
İnsanın özünde sevgi vardır. İnsan bir sevgiye “yalnızlığın” üstesinden gelmek için ihtiyaç duyar. Yalnızlığı kişilik yapısıyla ve benliğinin gücüyle çözer. İnsan bu “gücü” çocukluğunda anne-baba sevgisinden alır.
