Seyrüsefer

Renklerin Bohçası

Portakallar çiçek açtı bahçede

Hiçbir turunç sen olmadan kokmuyor

Enva türlü renk buluştu bohçada

Hiçbir ateş sen olmadan yakmıyor

Emlek kuzu anasını ararken

Hayallerim perçemini tararken

Ela gözler yüreğimi sararken

Hiçbir çift göz sen olmadan bakmıyor

Sen gülerken güneş saklar yüzünü

Ay utanır yıldız yumar gözünü

Reyhan bürür çorak dağın dazını

Hiçbir koku sen olmadan çekmiyor

Arif olan ayan eder kendini

Meram eden bilir yarin fendini

Sular coşar döver kendi bendini

Hiçbir pınar sen olmadan akmıyor

Şu görünen acep sıla yolumu

Yar gönlünün kilerleri dolumu

Ey sevdiğim el tutmasın elimi

Hiçbir falım sen olmadan çıkmıyor

Eryılmaz`ım derelerim çayım var

Denizlerin koşturduğu kıyım var

Yıldızım var şafağım var ayım var

Hiçbir seher sen olmadan sökmüyor