Temize Çekilmez Ömür Defteri

Toraşan çağların el sallar geçer

İlk aşkın çıngısı düşer kalbine

İçerin ütülür bir keven gibi

Yanmanın tadına varmadan daha

Bakındığın yere kokusu siner.

Kimle haber kimle mektup salarsın

Gözün yolda gönlün hayal peşinde

Yaranın yangını ruhunda tüter

Uçurduğun bütün kuşlar sonunda

Havada dolanır avcuna konar.