Türkiye`de Yaşlılara Yönelik Toplumsal Algılar ve Politikalardaki Değişim

Nüfus, demografik bir ölçüt olmasının yanı sıra, ülkelerin kaderlerini belirlemede önemli bir yere sahiptir. Ülkeler hayatta kalabilmek için nüfuslarının belli bir dengede olmasına ihtiyaç duyarlar. Zaman zaman bu denge hali, nüfus sayısını azaltmak kimi zaman da artırmak üzerine gelişmektedir. Dünya nüfusu, özellikle de gelişmiş ülkelerdeki nüfus, tıp alanındaki gelişmeler ve çevre koşullarının iyileşmesi ile yaşlanmaktadır. Yaşlılar, geçmişte maddi ve manevî güç olarak ifade edilmekteyken, bugün ise azalan özgürlükleri ve artan bağımlılıkları ile yük olarak değerlendirilmeye başlanmıştır. Bu durumun giderek artan şekilde sorun haline dönüşmesi, pek çok ülkenin yaşlı nüfusa yönelik politikalar geliştirmesine neden olmuştur.

Türkiye genç nüfus oranının fazla olduğu ülkelerdendir. Gelgelelim, yıllar içerisinde tüm dünyada olduğu gibi, Türkiye`de de genç nüfus oranının azalacağı tahmin edilmektedir. Doğum oranlarının, bebek ve yaşlı ölümlerinin azalması, tıp alanındaki birtakım gelişmelerle de yaşam sürecinin uzaması ile Türkiye, yaşlı nüfusun artacağı öngörülen ülkeler arasında yer almaktadır. Bu bağlamda çalışma, kuramsal düzeyde, yaşlanmanın Türkiye`deki seyrini ele almaktadır.